گفتگوهای هفتگی (هفته اول آبان ماه)

سکولاریسم به‌تنهایی کافی نیست
اندیشه سکولاریسم تنها به جدایی دین از سیاست و گه گاهی هم به جدایی دین از فلسفه می‌پردازد. مشکل امروز کشورمان تنها با جدایی دین از سیاست و فلسفه برطرف نمی‌شود. بلکه می‌بایست دوباره آزادی‌های فردی، شهروندی و قراردادهای اجتماعی در چهارچوب قانون اساسی نوین ایران نوشته شوند. رابطه‌های اجتماعی ضد و نقضی که جمهوری اسلامی برای تأمین اهداف مافیایی خود بر جامعه ایران تحمیل کرده، اندیشه‌ای فراتر از اندیشه سکولاریسم را می‌طلبد. البته در گام نخست جهت سرنگونی جمهوری اسلامی می‌توان از اندیشه سکولاریسم بهره برد اما؛ پس از سرنگونی رژیم، اندیشه سکولاریسم به‌تنهایی نمی‌تواند کارایی داشته باشد و لزوم اندیشه کامل‌تری احساس می‌شود و زمان برقراری لیبرال دموکراسی فرامی‌رسد. اینجاست که باید گفت سکولاریسم شرط لازم در هر جامعه پیشرفته امروزی است و نه هرگز شرط کافی برای آن!
یکی از مهم‌ترین راهکارهایی که می‌تواند قدرت دین‌فروشان را در جامعه محدود کند علاوه بر قطع منابع مالی‌شان، مقابله با ارثی بودن ادیان است.
امروزه همگان به این حقیقت رسیده‌اند که در تمامی ادیان، فرزندان دین را از پدر و مادر خود به ارث برده‌اند و کمتر دیده‌شده که کسی داوطلبانه به مذهبی بپیوندند. به‌جز این گروه اندک یادشده، اکثریت مردم بدون داشتن آگاهی کافی مجبور شده‌اند دینی را پذیرا باشند که به‌نوعی به آنان تحمیل‌شده است. به همین دلیل می‌بایست قانونی وضع شود که افراد تا زمانی که به سن قانونی نرسیده‌اند اجازه پیروی از هیچ دینی را نداشته باشند. بدین ترتیب دین برای افراد، انتخابی می‌شود و نه ارثی یا فرمایشی!

بهمن زاهدی: سکولاریسم به‌تنهایی کافی نیست
اندیشه سکولاریسم تنها به جدایی دین از سیاست و گه گاهی هم به جدایی دین از فلسفه می‌پردازد. مشکل امروز کشورمان تنها با جدایی دین از سیاست و فلسفه برطرف نمی‌شود. بلکه می‌بایست دوباره آزادی‌های فردی، شهروندی و قراردادهای اجتماعی در چهارچوب قانون اساسی نوین ایران نوشته شوند. رابطه‌های اجتماعی ضد و نقضی که جمهوری اسلامی برای تأمین اهداف مافیایی خود بر جامعه ایران تحمیل کرده، اندیشه‌ای فراتر از اندیشه سکولاریسم را می‌طلبد. البته در گام نخست جهت سرنگونی جمهوری اسلامی می‌توان از اندیشه سکولاریسم بهره برد اما؛ پس از سرنگونی رژیم، اندیشه سکولاریسم به‌تنهایی نمی‌تواند کارایی داشته باشد و لزوم اندیشه کامل‌تری احساس می‌شود و زمان برقراری لیبرال دموکراسی فرامی‌رسد. اینجاست که باید گفت سکولاریسم شرط لازم در هر جامعه پیشرفته امروزی است و نه هرگز شرط کافی برای آن!
یکی از مهم‌ترین راهکارهایی که می‌تواند قدرت دین‌فروشان را در جامعه محدود کند علاوه بر قطع منابع مالی‌شان، مقابله با ارثی بودن ادیان است.
امروزه همگان به این حقیقت رسیده‌اند که در تمامی ادیان، فرزندان دین را از پدر و مادر خود به ارث برده‌اند و کمتر دیده‌شده که کسی داوطلبانه به مذهبی بپیوندند. به‌جز این گروه اندک یادشده، اکثریت مردم بدون داشتن آگاهی کافی مجبور شده‌اند دینی را پذیرا باشند که به‌نوعی به آنان تحمیل‌شده است. به همین دلیل می‌بایست قانونی وضع شود که افراد تا زمانی که به سن قانونی نرسیده‌اند اجازه پیروی از هیچ دینی را نداشته باشند. بدین ترتیب دین برای افراد، انتخابی می‌شود و نه ارثی یا فرمایشی!

دانیال خنده‌رو: شیرین در زمان
تلخ مثل عبدالکریم لاهیجی، چه در کتاب‌هایی که او مؤلفش بوده و چه در عقایدش قبل و بعد انقلاب و حال؛ اما شیرین در زمان شیرین‌تر می‌شود. پنج‌شنبه‌شب به همت دانشگاه اوترخت هلند، شیرین عبادی برای بیش از ١٣٠ مهمان حاضر در سالن و تماشاچیان اینترنتی (Live) براى ملیت‌ها و عقاید مختلف سخنرانی کرد. در بخشی از مصاحبه‌اش با دامون گلریز از کتاب جدیدش گفت و دلیل صحبت‌های همسرش در تلویزیون جمهوری اسلامی. از اینکه همان فردی که کارگردان داستان به دام انداختن شوهر او بود، قاضی دادگاه نرگس محمدی است؛ اما شیرین‌تر از شیرین، تمایز گذاشتن شیرین میان دولت احمدی‌نژاد و حسن روحانی بود؛ «در عمل به یک اندازه بد اما روحانی به‌اندازه احمدی‌نژاد زشت نیست». از او پرسیده شد که نظرش نسبت به نامزدی جواد ظریف برای دریافت جایزه نوبل صلح چه بود؟ بغض در صدایش موج زد و گفت «هم‌وطن او برنده جایزه در سال ٢٠٠٣ به دلایل سیاسی اجازه بازگشت به کشور را ندارد. چگونه می‌شود جایزه نوبل صلح را به نماینده و وزیر امور خارجه دولتی داد که چنین رفتاری با شهروندانش انجام می‌دهد. در هیچ‌یک از محافل بزرگ، نامزد شدن او برای دریافت جایزه جدی گرفته نشد.»

بهمن زاهدی: جنگ انتخاباتی و جنگ برای انتخابات
حمله ارتش عراق و ارتش کُردستان عراق (پیشمرگه) برای بازپس‌گیری شهر موصل از داعش زمانی آغازشده که جنگ انتخاباتی در امریکا به اوج خود رسیده است. باوجوداینکه دوران ریاست جمهوری اوباما به پایان خود نزدیک‌تر می‌شود؛ وی نخستین رئیس‌جمهوری است که در رقابت‌های انتخاباتی آینده به صورتی آشکار دخالت می‌کند! آیا امریکا به پایان دموکراسی رسیده؟! به‌غیراز منابع مالی کاندیداهای ریاست جمهوری که از سوی لابی‌گران تأمین می‌شود، دخالت مستقیم رئیس‌جمهور در مسند قدرت، به‌ظاهر جنگی هم برای آزادی موصل به آن اضافه‌شده است!
برای ما ایرانیان دیرزمانی است که دیگر تفاوتی ندارد چه شخصی در امریکا به ریاست جمهوری برسد، زیرا سیاست خارجی امریکا را نه سیاستمداران و نه اتاق‌های فکر آن کشور تعیین می‌کنند؛ بلکه این لابی‌گران هستند که دست بالا را در سیاست‌گذاری امریکا دارا هستند. در حقیقت؛ سیاستمداران امریکا چون عروسک‌های خیمه‌شب‌بازی‌، هیچ‌گونه اراده‌ای از خود ندارند. بهترین شاهد بر درستی این سخن، شخص بارک اوباماست که چهره واقعی رئیس‌جمهورهای قبلی و آینده آن کشور را به‌خوبی برملا کرده است.
در این میان، برای کاندیدها انتخابات ریاست جمهوری در امریکا مهم نیست چند هزار انسان در موصل و یا در جهان به کام مرگ خواهند رفت؛ مهم رسیدن به مقامی است که در آن عروسک‌های خیمه‌شب‌بازی نقش بهتری را بازی می‌کنند!

دانیال خنده‌رو: چه خبر از اون؟
لیست امید در مجلس تمام امیدها را ناامید کرد. درحالی‌که برخی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی ازجمله برخی اصول‌گرایان در نامه‌ای به رئیس قوه قضاییه خواستار رسیدگی مجدد در پرونده نرگس محمدی شدند، نام محمدرضا عارف در لیست غایب بود. با توجه به نزدیک شدن انتخابات ریاست جمهوری و گمانه‌زنی پیرامون کاندیداتوری علی لاریجانی، عارف با چراغ خاموش در حال حرکت به سمت صندلی ریاست مجلس است. استعفای سه وزیر کابینه نیز یک فرار به‌سوی پیروزی بود. از یک‌سو تسویه‌حساب فردی با وزیر آموزش‌وپرورش و از سوی دیگر پایه‌گذاری پروژه انتخاباتی روحانی- عارف ٢ اما این دفعه با حضور علی جنتی در نقش محمدرضا عارف.

دیدگاهتان را بنویسید