گفتگوهای هفتگی (هفته دوم مرداد)

در سالگرد درگذشت محمدرضا شاه امسال مقالات زیادی نوشته شد و هرساله هم به این مقالات اضافه می‌شوند. اهداف ایران دوستانه محمدرضا شاه در برابر جهان قطبی شده آن روزگار، ایرانیان را به تفکر واداشته! بعد از سی‌وپنج سال که از درگذشت محمدرضا شاه می‌گذرد، جهان و جمهوری اسلامی به توافق رسیده‌اند که چگونه ثروت‌های ایران را مابین خود تقسیم کنند! در اوایل انقلاب اسلامی ما مشروطه خواهان با این انگ درگیر بودیم که محمدرضا شاه ثروت‌های ایران را با خود از ایران برده است. اکنون‌که تنها در زمان حکومت احمدی‌نژاد بیش از هشت‌صد میلیارد دلار ایران سر به نیست شده، باید پرسید که کدام فرد ایران‌دوست بوده؟ و چه افرادی دزد کاروان هستند؟ محمدرضا شاه یا انقلابیونی که در این تفکر فرورفته‌اند که انقلابشان را آخوندها از آن‌ها دزدیده‌اند و یا آخوندهای که ناموس محمد و حتا خود «الله» را هم در معرض فروش گذاشته‌اند! دزد اصلی در این میانه کیست؟
تاریخ به هیچ‌کس رحم نمی‌کند و واقعیت همان‌گونه که بوده در تاریخ ثبت می‌شود. امروزه بر کسی پوشیده نیست که محمدرضا شاه و رضاشاه کبیر با چه ارتجاع سرخ از بین رفته و سیاه از نوع عمامه خامنه‌ای درگیر بوده‌اند ولی توانسته بودند ایران را تکانی بدهند.
ایران فروشان و ایران دوستان را اگر در سی و پنجمین سالگرد درگذشت محمدرضا شاه نتوانیم تشخیص دهیم بهتر است که با سیاست و آینده ایران کاری نداشته باشیم و در اروپا و امریکا برای جمهوری اسلامی لابی‌گری کنیم!

دانیال خنده‌رو: باید به واقعیت‌ها اندیشید!
درحالی‌که سازمان عفو بین‌الملل نگران افزایش آمار اعدام‌ها پس از به قدرت رسیدن حسن روحانى است (٧٠٠) اعدام در شش ماه، شیرین عبادى بر این نظر است که «توافق اتمى می‌تواند به بهبود وضعیت حقوق بشر در ایران منجر شود». مذاکره‌کنندگانی که می‌دانستند صحبت از حقوق بشر باعث خواهد شد جمهورى اسلامى میز مذاکرات را ترک کند، آیا حاضر خواهند شد پس از توافق، بهبود حقوق بشر و لغو حکم اعدام را خواستار شوند؟ برنده جایزه صلح نوبل بر این باور است که با آگاه ساختن شهروندان اروپایى می‌توان از طریق رأی‌دهندگان، دولت‌ها را براى پیگیرى بیشتر تحت‌فشار قرارداد. همان‌گونه که خانم عبادى به نقش اقتصاد در گفته‌هایشان اشاره‌کرده‌اند زمانى ایده ایشان قابل‌اجرا است که احساسات بر یورو چیرگى یابد. برنامه‌های ارائه و انجام‌شده توسط هر کاندیدا باعث پیروزى آن شخص و حزب او در انتخابات خواهد شد. بازار ایران یک‌طرفه (به دلیل فساد اقتصادى در میان سران جمهورى اسلامى) براى اروپا و آمریکا پس از طى دو سال سودآور خواهد بود. جلب‌توجه شهروندان اروپایى به نقض حقوق بشر، به‌تنهایی چاره مشکل نخواهد بود. این شهروندان داخل کشور هستند که می‌بایست خواستار حقوق پایمال گشته خود باشند، فعالیت‌ها می‌بایست از ایران آغاز شود و در خارج به گوش رأی‌دهندگان اروپایى برسد. تا زمانى که انتخابات از سوم مردم داخل کشور تحریم نشود و از کوچه على چپ بیرون نیایند، هیچ شهروند اروپایى به گزارش‌های سازمان عفو بین‌الملل گوش نخواهد داد. هیچ انسانى براى انسان دیگر که با موبایل به تماشاى اعدام خیابانى می‌رود، دل نخواهد سوزاند.

بهمن زاهدی: اتریش و به‌طور کل کشورهای اروپایی به خاطر نقص حقوق بشر زیر سؤال رفته‌اند. بیش از دوازده میلیون پناه‌جو به‌سوی اروپا درحرکت‌اند و هرروزه به شمار آن‌ها افزوده می‌شود. پناه‌جویان در اتریش در فضای باز و بدون داشتن پتو در پارک‌ها و مناطق جمع‌آوری پناه‌جویان شب‌ها را می‌گذرانند. آلمان تنها متخصصین، مهندسان را می‌خواهد به‌عنوان پناه‌جو پذیرا شود. تونل مابین فرانسه و انگلستان هر شب جولانگاه پناه‌جویانی هست که می‌خواهند به انگلستان برسند. بااین‌حال سیاستمداران اروپا هنوز هیچ‌گونه برنامه‌ای برای اکنون و آینده اروپا در رابطه با پناه‌جویان و جنگ‌زدگان ارائه نکرده‌اند، شاید اگر یک‌صد میلیون پناه‌جو به‌سوی اروپا هجوم‌آورند سیاستمداران اروپایی به تفکر کردن مجبور شوند.
از اروپایی که خود به نقص حقوق بشر متهم شده نمی‌توان انتظار داشت که برای نقص حقوق بشر در جمهوری اسلامی قدمی بردارد!
جایز صلح نوبل اروپا همان‌گونه اعتبار دارد که جایزه صلح نوبل جیمی کارتر، یاسر عرفات، بارک اوباما و دیگر دریافت‌کنندگان این جایزه به آن ارزش بخشیده‌اند. کسی که جایزه صلح نوبل گرفته حتماً نباید فردی انسان‌دوست باشد، بلکه بیشتر فردیست که درگیر یک تعارف سیاسی درزمانی مشخص‌شده!
هجوم بیش از دوازده میلیون پناه‌جو به اروپا را می‌توان به ترکش‌های «بهار عربی» که ساخته‌وپرداخته اروپائیان و آمریکاییان برای اسلامیزه کردن خاورمیانه و یا مدرن کردن دیکتاتورهای خاورمیانه بود، شبیه کرد. اروپا و امریکا خود در نقص حقوق بشر شهره تاریخ معاصر جهان هستند و ما ایرانیان نخواهیم توانست در رابطه با نقص حقوق بشر در جمهوری اسلامی با آنان هم‌سخن شویم!

افشار مختاری: ویران نمودن نمازخانه‌ای در تهران از سوی شهرداری و پشتیبانی نیروی انتظامی و خاموشی وزیر کشور روحانی را باید پای ساخت‌وساز بی پروانه از سوی دارنده این ساختمان شمرد نه برخورد یک حکومت شیعه با شهروندان سنی مذهب در یک کشور که میلیون‌ها نفر را دربر می‌گیرد.
گویی امت اسلامی آخوندهای تنها شیعیان را در برمی‌گیرد و بزرگی و شمار بیشتر این امت بستگی به گرویدن هر چه روزافزون سنی‌ها به مذهب شیعه خواهد بود. دوروی و فریب در دستاربندان را با رویدادهای گوناگون می‌توان روزانه سنجید که بی‌هیچ شرمساری، شیوه‌های نو در انجامش را برمی‌گزینند. پیدا شدن امام‌زاده‌ها و درخواست برای ساخت مسجد و بودجه‌های دولتی برای چاپ کتاب‌های حوزه‌های علمیه که آخوند شیعه پرورش می‌دهد به پول‌های زیادی نیاز دارد و این سبب، هیچ نیازی به نگهداری و یا ساخت بنایی که ایرانیان سنی را نمایندگی نماید نمی‌گذارد. اگرچه در دولت‌های مدرن، نهادهای مذهبی بر پایه کمک‌های خودخواسته مردمی اداره می‌شود اما شگفتی در آن است که چگونه می‌توان پرچم‌دار رهبری امت اسلامی بود و دستور به ویرانی نمازخانه ایرانیان سنی داد و در برابر هزاران خانه در لبنان را برای شیعه‌ای که ایرانی نیست از نو بنا کرد.

دانیال خنده‌رو: در روز سفر لوران فابیوس وزیر امور خارجه فرانسه به ایران، تلویزیون فرانسه با حضور کارشناسان ازجمله خانم آزاده کیان جامعه‌شناس و استاد دانشگاه به بررسی جنبه‌های مختلف لغو تحریم‌ها پرداختند. مجرى برنامه سؤال مشترکى را براى تمام کارشناسان مطرح کرد که بینندگان تلویزیونى نیز می‌توانستند از طریق اس ام اس نظر خود را مطرح کنند. سؤال برنامه این بود «چه کشورى از لغو تحریم‌ها بیشترین سود را می‌برد؟ ١. آمریکا ٢. فرانسه ٣. چین ۴. روسیه ۵. آلمان» با این فرمول‌بندی مشخص است که ایران به‌هیچ‌عنوان از لغو تحریم‌ها سودى نخواهد برد زیرا تبدیل به بازار واردات کالاى کشورهاى فوق خواهد شد. بسیارى از کارشناسان برنامه بر این باور بودند که با حضور شرکت توتال در صنعت نفت، پژو در خودرو و چند شرکت دارویى، بزرگ‌ترین برنده فرانسه است. چه بازارى بهتر از ایران که بتوان خودروهایى که ١۵ سال است خط تولید آن در فرانسه متوقف‌شده است، سالى چند صد هزار از این خودروها را در ایران به فروش رساند؟ حال به بخش نخستین صحبت‌های من و ایده خانم عبادى بازگردیم. آیا رأی‌دهندگان اروپایى سود اقتصادى را فداى ثانیه‌ای رنجش خاطر از خواندن یا دیدن خبر افزایش اعدام و نقض حقوق بشر در ایران خواهند کرد؟

افشار مختاری: بر اساس مطالعات ۴۷ هزار نفر از ۱۴۵ هزار زنی که در یک دوره ۱۸ ماهه از مرخصی شش‌ماهه زایمان استفاده کردند پس از بازگشت به کار اخراج شده‌اند
بازهم قوانین ناکارآمد و نبود پیمان‌های کاری که پشتیبانی از حقوق کارگران و کارمندان را در برداشته باشد قربانی گرفت و آن‌هم از بانوانی که شهروندی‌شان از همسو درخطر و نادیده گرفتن است. سندیکای مردانه اما ناتوان از پی گیری آنچه دستمزد بگیران را سال‌هاست آزار می‌دهد و میلیون‌ها جویای کار که روزانه برشمارشان افزوده می‌شوند به کارفرمایان سودجو، میدانی داده برای تاخت‌وتاز هر چه بیشتر به حقوق زنان کارمند و کارگر که همسو است با برنامه رژیم برای خانه‌نشین نمودن بانوان و بازگشت به سنت گذشته‌ای که فرزند آوری و شوهرداری تنها خویش کاری بوده تا نیک‌نامی در این دنیا و بهشت را در دنیای دیگر پاداشی به گوشه‌نشینی و برگزیدن چهاردیواری خانه باشد.
برای اسلامی کردن و رژه سیاه پوشان زن در یک‌سوی خیابان و مردانه ریشدار در آن‌سوی خیابان یکی از گام‌ها، پایین آوردن درخواست زنان در انباز شدن در گروه انسانی است. اگر مادران و پدران آگاه دخترانشان را در کودکی و نوجوانی، روانه خانه شوهر نمی‌کنند، می‌توان با تنگ‌تر نمودن میدان جنبش زنان در بیرون از خانه با برنهادن قوانین و خاموشی جامعه مدنی، قفل‌های خانه‌ها را بر دختران و رنان بیشتر نمود. جمهوری اسلامی برای رسیدن به این امت اسلامی هر نیروی را بسیج می‌نماید. تماشای رویدادها گام‌ها را برای رژیم آخوندی آسان‌تر خواهد نمود.

بهمن زاهدی: در سالگرد درگذشت محمدرضا شاه امسال مقالات زیادی نوشته شد و هرساله هم به این مقالات اضافه می‌شوند. اهداف ایران دوستانه محمدرضا شاه در برابر جهان دوقطبی شده آن روزگار، ایرانیان را به تفکر واداشته! بعد از سی‌وپنج سال که از درگذشت محمدرضا شاه می‌گذرد، جهان و جمهوری اسلامی به توافق رسیده‌اند که چگونه ثروت‌های ایران را مابین خود تقسیم کنند! در اوایل انقلاب اسلامی ما مشروطه خواهان با این انگ درگیر بودیم که محمدرضا شاه ثروت‌های ایران را با خود از ایران برده است. اکنون‌که تنها در زمان حکومت احمدی‌نژاد بیش از هشت‌صد میلیارد دلار ایران سر به نیست شده، باید پرسید که کدام فرد ایران‌دوست بوده؟ و چه افرادی دزد کاروان هستند؟ محمدرضا شاه یا انقلابیونی که در این تفکر فرورفته‌اند که انقلابشان را آخوندها از آن‌ها دزدیده‌اند و یا آخوندهای که ناموس محمد و حتا خود «الله» را هم در معرض فروش گذاشته‌اند! دزد اصلی در این میانه کیست؟
تاریخ به هیچ‌کس رحم نمی‌کند و واقعیت همان‌گونه که بوده در تاریخ ثبت می‌شود. امروزه بر کسی پوشیده نیست که محمدرضا شاه و رضاشاه کبیر با چه ارتجاع سرخ از بین رفته و سیاه از نوع عمامه خامنه‌ای درگیر بوده‌اند ولی توانسته بودند ایران را تکانی بدهند.
ایران فروشان و ایران دوستان را اگر در سی و پنجمین سالگرد درگذشت محمدرضا شاه نتوانیم تشخیص دهیم بهتر است که با سیاست و آینده ایران کاری نداشته باشیم و در اروپا و امریکا برای جمهوری اسلامی لابی‌گری کنیم!

دیدگاهتان را بنویسید