نیکو اشتباه ممکن
شاهزاده رضا پهلوی، برخلاف سران رژیم جمهوری اسلامی که به انتخاب ترامپ واکنشی رسمی نشان ندادند؛ به‌درستی در نامه‌ای به رئیس‌جمهور منتخب امریکا، دیگربار خواستِ اکثریت ایرانیان را یادآور شدند؛ که خود گویای این حقیقت است که شاهزاده همچنان می‌توانند رهبر آزادی‌خواهی «مردم ایران» شوند. خوشبختانه پیش از اینکه دوباره شاهزاده به رهبری شایسته برای «تمام ایرانیان» انتخاب شوند، نیکو اشتباهی مرتکب شدند:
«شاهزاده‌ی تمام ایرانیان نمی‌تواند، سخنگوی معدود افرادی شوند که سخنی برای گفتن ندارند و اندیشه‌ای سیاسی در خود پرورش نداده‌اند و تنها نام و اعتبار تاریخی ایشان را هدف قرار داده‌اند! به اسارت درآوردن شاهزاده به دست کارمندان دفتری، این تجربه را به ایشان داد که شاهزاده‌ای که برای سال‌ها نماینده اکثریت ایرانیان بوده چگونه به سخنگویی افرادی نزول کرده‌اند که هیچ اندیشه‌ی ارزشمند و پیشرویی در خود ندارند! نیکو اشتباهی که به‌مرور خود ایشان هم به‌عنوان تجربه‌ای برای آینده از آن گذر خواهند کرد.»
خوشبختانه این نیکو اشتباه سیاسی درزمانی رخ داد که آسیب چندانی را به مبارزات مردمی وارد نکرد. شاهزاده سخنگوی اکثریت اپوزیسیون جمهوری اسلامی هستند، از حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) تا حزب سکولار دموکرات ایرانیان؛ ولی با در نظر گرفتن چهارچوب منشور آن احزاب. شاهزاده می‌تواند با اکثریت اپوزیسون دموکرات ایران همکاری کند ولی نه در قالب «شورای ملی» فروریخته در خود و بدون اندیشه‌ای برای آینده ایران!
نیکو اشتباهات سیاسیِ ممکن (از دیدگاه سیاست جهانی روز) که توانایی رهایی ایران از دست جمهوری اسلامی را داشته باشند، درراه هستند؛ و می‌باید با گفتمان‌های سیاسی «ملت ایران» مطابقت داشته باشند: عدم خشونت در سیاست، بدون جنگ و خون‌ریزی، بدون اعدام، برقراری دادگاه حقیقت، احترام به حقوق شهروندی و از همه مهم‌تر پایه‌گذاری «لیبرال دموکراسی ایرانی» به همراه «ناسیونالیسم ایرانی» برای برقراری جامعه مدنی نوین برای «تمامی ایرانیان».
بهمن زاهدی: نیکو اشتباه ممکن
تا امروز، تصمیم‌گیری‌های سیاسی که در کاخ سفید امریکا درباره کشورمان «ایران» صورت گرفته، خارج از حیطه قدرت ما بوده و نتوانسته‌ایم به‌عنوان اپوزیسیون رژیم در این خصوص تأثیرگذار عمل کنیم. جمهوری اسلامی اما با صرف سرمایه‌های ملی ایران و نفوذ هر چه بیشتر اصلاح‌طلبان اسلام‌گرا، لابی‌گرانی را در امریکا تربیت‌کرده که درنهایت بیشترین تأثیر و نفوذشان را می‌توان به دوران ریاست جمهوری اوباما محدود کرد، نفوذی اگرچه مقطعی ولی از دو جنبه، تأثیرگذار:
۱- تضعیف اپوزیسیون برانداز با جریان سازی‌های موازی.
۲- بحران سازی در منطقه‌ی خاورمیانه و در کشورهای همسایه.
همه‌ی این تنها برای یک هدف و آن هم افزودن چندروزه به عمر حکومتی محکوم به نابودی!
اما؛ آنچه که در این میان بر باد رفت، سرمایه‌های ملی مردم ایران بود و وضعیت اسفناک فزاینده و همه جانبه کنونی که با نابودی کامل زیست بوم ایرانزمین و درنهایت سربریدن آزادی و هر چه که نامش زندگی ست؛همراه شد!
اینک؛ انتخاب یک ناسیونالیسم در امریکا به‌عنوان رئیس‌جمهور آن کشور این امکان را به وجود آورده که در آینده‌ای نزدیک تصمیم‌گیری‌های کاخ سفید به نفع مردم ایران تمام شود. تضمین حیاتی که باراک اوباما به جمهوری اسلامی داده بود در حال لغزش است و شیشه‌ی عمر جمهوری اسلامی در حال شکستن؛ موقعیتی‌ست که با هوشیاری اپوزیسیون برانداز، بهترین دستاورد سی‌وهشت‌سال مبارزه با جمهوری اسلامی را در پی خواهد داشت!
شاهزاده رضا پهلوی، برخلاف سران رژیم جمهوری اسلامی که به انتخاب ترامپ واکنشی رسمی نشان ندادند؛ به‌درستی در نامه‌ای به رئیس‌جمهور منتخب امریکا، دیگربار خواستِ اکثریت ایرانیان را یادآور شدند؛ که خود گویای این حقیقت است که شاهزاده همچنان می‌توانند رهبر آزادی‌خواهی «مردم ایران» شوند. خوشبختانه پیش از اینکه دوباره شاهزاده به رهبری شایسته برای «تمام ایرانیان» انتخاب شوند، نیکو اشتباهی مرتکب شدند:
«شاهزاده‌ی تمام ایرانیان نمی‌تواند، سخنگوی معدود افرادی شوند که سخنی برای گفتن ندارند و اندیشه‌ای سیاسی در خود پرورش نداده‌اند و تنها نام و اعتبار تاریخی ایشان را هدف قرار داده‌اند! به اسارت درآوردن شاهزاده به دست کارمندان دفتری، این تجربه را به ایشان داد که شاهزاده‌ای که برای سال‌ها نماینده اکثریت ایرانیان بوده چگونه به سخنگویی افرادی نزول کرده‌اند که هیچ اندیشه‌ی ارزشمند و پیشرویی در خود ندارند! نیکو اشتباهی که به‌مرور خود ایشان هم به‌عنوان تجربه‌ای برای آینده از آن گذر خواهند کرد.»
خوشبختانه این نیکو اشتباه سیاسی درزمانی رخ داد که آسیب چندانی را به مبارزات مردمی وارد نکرد. شاهزاده سخنگوی اکثریت اپوزیسیون جمهوری اسلامی هستند، از حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) تا حزب سکولار دموکرات ایرانیان؛ ولی با در نظر گرفتن چهارچوب منشور آن احزاب. شاهزاده می‌تواند با اکثریت اپوزیسون دموکرات ایران همکاری کند ولی نه در قالب «شورای ملی» فروریخته در خود و بدون اندیشه‌ای برای آینده ایران!
نیکو اشتباهات سیاسیِ ممکن (از دیدگاه سیاست جهانی روز) که توانایی رهایی ایران از دست جمهوری اسلامی را داشته باشند، درراه هستند؛ و می‌باید با گفتمان‌های سیاسی «ملت ایران» مطابقت داشته باشند: عدم خشونت در سیاست، بدون جنگ و خون‌ریزی، بدون اعدام، برقراری دادگاه حقیقت، احترام به حقوق شهروندی و از همه مهم‌تر پایه‌گذاری «لیبرال دموکراسی ایرانی» به همراه «ناسیونالیسم ایرانی» برای برقراری جامعه مدنی نوین برای «تمامی ایرانیان».
دانیال خنده‌رو: بهره‌برداری از خط تولید سنگ پاى قزوین در چین دوشنبه ٢۴ آبان در تهران، حسین دهقان وزیر دفاع جمهورى اسلامى و چانگ وان چوان وزیر دفاع چین، قرارداد همکارى دفاعى-نظامى امضاء کردند. آقاى چانگ وان چوان روز یکشنبه در رأس هیئتی براى سفرى سه‌روزه وارد تهران شد. به نقل از نماینده یونیدو (سازمان توسعه صنعتى ملل متحد) «جذب سرمایه خارجى برای رشد تولید و صادرات، چین را به متخصص تولید تبدیل کرده است به‌طوری‌که این کشور در سال ٢٠٠٠ میلادى، آمریکا را در جذب سرمایه‌گذارى خارجى پشت سر گذاشت»؛ اما این بخش از واقعیت شنیدنی‌تر است چراکه در چین؛ همه محصولات ساخت این کشور است اما هیچ‌کدام متعلق به چین نیست و درواقع کشورهاى دیگر دنیا، محصولات خود را در چین تولید می‌کنند. محصولاتى به‌مانند لوازم الکتریکى، پوشاک، خودرو، فرش با طرح و نقش ایرانى و بسیارى دیگر از محصولات که نام بردن آن‌ها خارج از حوصله و زمان این نوشتار است. یکى دیگر از دستاوردهاى سفر هیئتت همراه وزیر دفاع چین، دیدارى است که بین اعضاء انجمن اسلامى و ائمه جماعت چین با وزیر سابق اطلاعات جمهورى اسلامى و دستیار ریاست جمهورى در امور اقوام و اقلیت‌های دینى، حجت‌الاسلام على یونسى صورت گرفته است. طبق آمارهاى رسمى چین داراى ٣٠ میلیون (غیررسمی ١٠٠ میلیون) مسلمان است که ٩٩/٩٪ آنان اهل سنت‌اند. به گزارش سایت دیپلماسى ایرانى، سرکوب مسلمانان اویغوز توسط دولت چین باعث رشد داعش در چین و پیوستن برخى مسلمانان چینى به گروه‌های افراطى در عراق و سوریه شده است. مسلمانان چینى در ماه رمضان اجازه گرفتن روزه نداشته و ائمه جماعت چین در ماهمی ٢٠١۵، پس از تجمع در پارک تمدن، از سوى پلیس مجبور به رقص در اماکن عمومى شده‌اند. با شنیدن وصف حال مسلمانان در چین و دیدار ائمه جماعت آنان با دستیار ریاست جمهورى در امور اقلیت‌های مذهبى به نظر می‌رسد که وزیر دفاع چین به فکر جذب سرمایه خارجى براى رشد تولید و صادرات است. «رو که نیست، سنگ پاى قزوینه»