سالی را که پایان می‌بریم نامی را بخود اختصاص خواهد داد که در تاریخ ایران فراموش نشدنی خواهد بود (از “سال سبز” گرفته تا “سال شهروندان ایران”). مسئله ما ولی نامگذاری این سال نیست، آیندگان نامی را که در خور این سال باشد انتخاب …
سالی را که پایان می‌بریم نامی را بخود اختصاص خواهد داد که در تاریخ ایران فراموش نشدنی خواهد بود (از “سال سبز” گرفته تا “سال شهروندان ایران”). مسئله ما ولی نامگذاری این سال نیست، آیندگان نامی را که در خور این سال باشد انتخاب خواهند کرد.
تا امروز تمامی روزهای مُقدس اسلامگرایان به چالش کشیده شده‌اند. روزها و مراسم فرهنگی و سُنتی ایرانیان، نیازی به چالشگری ندارند. این روزها بیانگر فرهنگ و تمدن باستانی ما هستند و سرگذشت و داستان دیگری را در خود نهفته دارند. چهارشنبهسوری یکی از این روزهاست.
نیازی نیست که در باره این روز و مراسم آتش‌بازی آن بحث کرد. همین که بدانیم از این روز، وداع کردن با سالی که به پایان می‌رسد، آغاز می‌شود و همگی به استقبال نوروز می‌رویم کافیست. چهارشنبهسوری روز قدرت دوباره گرفتن درون انسان است. زردی روح را به حرارت آتش سپردن و سُرخی و نیروی آتش را در خود جلوه و پناه دادن، از ویژگی‌های این روز باستانیست. در این روز همان باید کرد که نیاکان ما می‌کردند و آیندگانمان خواهد کرد، جشن گرفتن! شادی کردن، از طبیعت و با طبیعت بودن. چهارشنبهسوری روز خانواده است. روزیست که با خانواده خود هستیم و در پناه خانواده به خود نگاهی دوباره می‌کنیم. در این روز هر فردی (شهروندی) با خود همان کاری را می‌کند که کانت فیلسوف اروپای توصیه کرده است بازنگری و یا خانه‌تکانی اندیشه.
چهارشنبهسوری را نمی‌توان سبز کرد، چون این روز وظیفه‌ای والاتری را در فرهنگ ایران به خود اختصاص داده است. “آزادی انسان”، “شناخت خویشتن”، ” رابطه انسان و طبیعت”
نوروز امسال هم مانند همیشه سبز خواهند بود.
شاید امسال سفره هفت‌سین احتیاجی به کُل هفت‌سین نداشته باشد، آیا خودمان یک سبز شده نیستیم؟ آیا ما در این سفره هفت‌سین جایگاهی نداریم؟
نوروز را امسال باید با شکوه‌تر جشن گرفت. آرزو‌هایمان برای سال در پیش رو اگر یکی نیست حداقل در موازات هم قرار دارند. باز هم آزادی و سربلندی و رفاه اجتماعی، خواست همگانی ما شده است.
نوروز امسال اما شتابان به دیدار هم خواهیم رفت. گفتگوهای دوستانه بهترین راهِ برای به توافق رسیدن است. تبادل نظر، همدردی و همیاری ما را به هم نزدیکتر خواهد کرد. بهترین مبارزه در نوروز، نوروز شدن است.
۱۲ فروردین ولی با نیروی که آتش چهارشبنه‌سوری به ما می‌دهد به همراه محبت و بخشش نوروزی متحد و هم صدا خواهیم شده. ۱۲ فروردین مبارزه خیابانی را در سال نو شروعی دوباره خواهیم کرد. چگونگی مبارزه را هر کسی، باز خود و برای خود برنامه‌ریزی می‌کند. منتظر کسی نباید ماند، باید رفت در میان مردم بود، به با‌هم بودن عادت کرده‌ایم و چه عادت زیبا و پسندیده‌ایست در کنار هم بودن.
در سیزده بدر دوباره با طبیعت و خانواده خود خواهیم بود و شادی کنان آرزوهای خود را در سبزی طبیعت گره می‌زنیم و فریاد می‌کشیم. ایران، ایران و باز هم ایران.