در پاسخ این سوال که چرا در خاورمیانه دخالت مذهب (اسلام) در سیاست روا میباشد، ولی در اروپا و امریکا مذاهب مختلف مانند کلیسای کاتولیک و پروتستان حق دخالت مستقیم در سیاست را ندارد؟ تنها به پیشرفت انسانگرایی در اروپا و امریکا اشاره و تاکید بر این نکته میشد که «نفت ارزان بدون اسلام» در خاورمیانه وجود نخواهد داشت. یا نفت ارزان یا دموکراسی برای خاورمیانه، نفت ارزان گزینهای میباشد که غرب برای خود انتخاب کرده است.
در روز ۲۲ سپتامبر امسال در آلمان انتخابات مجلس (۱) و در عین حال انتخاب صدر اعظم آلمان (۲) که توسط اکثریت نمایندگان مجلس بوقوع میپیوند، انجام خواهد شد. تلبیغات برای کسب کُرسیهای بیشتری در مجلس آلمان معمولاً در سه مرحله انجام میپذیرد. در مرحله اولیه سیاستمداران با سفرهای خود به مناطق مختلف، خواستهای منطقهای و عمومی مردم را برآوردی میکنند. در مرحله دوم تعیین استراتژی تبلیغاتی احزاب مختلف میباشد که با برآوردهای مرحله اول بدست میآید. در مرحله نهایی و پایانی کشاکش سیاسی میان احزاب برای جلب اعتماد مردم و کسب آرای آنان است، که سرنوشتساز برای آینده آلمان خواهد بود. برای ما خارجیان مقیم آلمان مرحله اولیه انتخابات اهمیت بیشتری دارد، چون در این مرحله سیاستمداران بلندپایه آلمانی در سخنرانیهای خود حجاب دیپلماسی را کناری گذاشته و حقیقت را با زبانی عامیانه بیان میکنند تا بتوانند مردم را به سوی خود جلب کنند! شرکت در این جلسات برای عموم مردم آزاد میباشد و هر کسی میتواند سوالات خود را مطرح کرده و پاسخی را دریافت کند، تعداد شرکتکنندگان در این جلسات، به پیش از پنچاه نفر نمیرسد و جو صمیمانهای بر آنان حکم فرماست. بهترین بحثها در باره مسائل بینالمللی و سیاست آلمان در خاورمیانه و بطور کلی نگاه سیاستمداران بلندپایه آلمانی به جهان امروز است. آنچه را که در ادامه این نوشتار میخوانید خلاصهای از گفتگوهای نویسنده این نوشته با سیاستمداران آلمانی در این جلساتِ مبارزات انتخاباتی میباشد که ظرف دو ماه گذشته انجام گرفته و سیاستمداران احزاب مختلف آلمانی در آن یک دل و یک زبان هستند.
قبل و بعد از انتخاباب در جمهوریاسلامی
قبل از انتخابات در جمهوریاسلامی بیشترین بحث و خوشحالی در این باره بود که «مردک بیادب احمدینژاد» دیگر نمیتواند کاندید شود و بهترین گزینه برای سران جمهوریاسلامی (حتا در یکی از این نشستها از واژه «جمهوری اسلامی» استفاد نشد و تکیه کلام همیشه «ایران» میبود) شخصی میباشد که زبان دیپلماسی را یاد گرفته باشد و در گفتگوها ادب سیاسی را رعایت کند. انکار هولوکاست و قصد از بین بردن اسرائیل مانع اصلی برای مذاکره با احمدینژاد برشمرده میشد. درباره شیوه انتخابات در جمهوریاسلامی تاکید بر قانون اساسی جمهوریاسلامی بود و اهمیتی هم برای کسی نداشت که کاندید ریاست جمهوری باید از فیلتر شورای نگهبان گذر کند، مهم شخص انتخاب شونده و قدرت سیاسی او برای مذاکره میباشد که رهبر روحانی ایران به وی خواهد بخشید.
بعد از انتخاب روحانی (فریدونی) نگاه به جمهوریاسلامی بطور کلی تغییر کرد. شناخت اولیه از روحانی توسط مذاکرات هستهای که ایشان در وین پایتخت اُطریش انجام داده بود، متعادل برآورد میشد. شش ماه برای روحانی زمان تعیین کردهاند که بتواند چهره جمهوریاسلامی را در اروپا تغییر دهد. بعد از این مهلت زمانی دولت وقت آلمان باید تصمیم خود را در رابطه با گفتگوی بیشتر با روحانی اتخاذ کند. تا آن زمان سیاست مُدارا را دولت آلمان پیش خواهد گرفت.
صنایع اتمی
مهمترین بحث برای سیاستمداران آلمانی، آینده صنایع انرژی هستهای در ایران و خواست سران جمهوریاسلامی برای دستیابی به سلاح اتمی بود. در اینکه جمهوریاسلامی میخواهد به سلاح اتمی دستیابی پیدا کند، هیچ ابهامی وجود نداشت و دلایل بچهگانه احمدینژاد که چرا پاکستان و هند از نظر امریکا حق دارند سلاح اتمی داشته باشند و جمهوریاسلامی نباید داشته باشد، خندهآور و مورد تمسخر تمامی شرکتکنندگان قرار میگرفت. برای کشوری که دومین منابع گازی و پنچمین صادر کننده نفت جهان میباشد. داشتن صنایع اتمی برای تولید انرژی دلیلی بر عدم اطمینان به برنامه اتمی جمهوریاسلامی است. در یکی از نشستها حتا بر این نکته اشاره شد که برای تولید برق پیشنهادات زیادی به سران جمهوریاسلامی برای استفاده از کویرهای ایران، نیروی آب، باد و گازهای که در کنار هر چاه نفتی سالیان درازی سوخته میشود و بدون استفاده ماندهاند، شده است، ولی جمهوریاسلامی به هیچ عنوان نمیخواهد از این منابع خدادادی برای تولید برق و تولید کار استفاده کند. «لجبازان اسلامی» لقبی میباشد که سیاستمداران آلمان به سران جمهوریاسلامی دادهاند.
گسترش اسلامگرایی در خاورمیانه
از نگاه سیاستمداران آلمانی، سیاست امریکا بر گسترش هر چه بیشتر اسلامگرایی در خاورمیانه گذاشته شده است. پیروزی کمربند سبز به دور اتحاد جماهیر شوری سابق و سیستم کُنترل مردم که اسلامگرایان از آن استفاده میکنند، برای تضمین قیمت نفت مهم به نظر میرسد! به غیر از ترویج اسلامگرایی، امریکا سیاست دیگری را نمیخواهد در خاورمیانه پیش بگیرد و با اطمینان از کُنترلی که اسلامگرایان به مردم خاورمیانه پیدا کردهاند، قصد دارد بیشتر در آسیای شرقی متمرکز شود تا چین را مهار کند. کشورهای که هیچگونه تغییری در آنان نباید بوجود آیند به ترتیب، عربستان صعودی، کویت، شیخنشینان خلیج فارس و به طور کلی صادرکنندگان نفت در خاورمیانه میباشند.
جمهوریاسلامی در این میان بیشتر مستعمره روسیه و پیرو سیاستهای کاخ کرلمین مسکو برآورد میشود، که چین هم از موقعیت بوجود آمد بخوبی برای خود استفاده میکند. در شمال افریقا تغییر دیکتاتورها برای مبارزه با تروریسم جهانی لازم بود تا اسلامگرایان بتوانند مردم آن مناطق را تحت کُنترل خود درآورند و بازماندگان اردوگاه کمونیست سابق از بین بروند. در ترکیه و مصر جنبش مردمی بر خلاف خواست امریکا بوجود آمده، ولی بازنگری کلی در سیاست حمایت از اسلامگرایان در خاورمیانه هنوز بوجود نیامده است. در سوریه حافظ اسد از نظر سیاسی از بین رفته است ولی روسیه نمیخواهد که این کشور را از دست بدهد. حمایت جمهوریاسلامی از حافظ اسد بیشتر به دستور مسکو میباشد تا روسیه بتواند برگ برندهای در مقابل اسرائیل و امریکا برای معاملات سیاسی خود داشته باشد.
دموکراسی برای خاورمیانه خوب نیست!
در تمامی جلسات، سوال همیشگی این بود که آلمان به مردم خاورمیانه برای رسیدن به دموکراسی چه کمک و یا برنامههای را ارایه میدهد. پاسخ خیلی ساده بود، هیچ کمک و برنامهای وجود ندارد! سیاست خارجی آلمان بر پایه گفتگو و حفظ منافع آلمان در کشورهای خاورمیانه پایهگذاری شده است و آلمان در امور داخلی این کشورها دخالتی نداشته و نخواهد داشت. تنها از موقعیتهای بوجود آمده باید استفاده کند. بازار شیخنشینان خلیج فارس در هتلسازی، بندرسازی، شهرسازی، تولید آب شیرین و گسترش صنایع دفاعی (صدور اسلحه) و جلب متخصصین فراری این کشورها به آلمان تنها برنامههای میباشد که دولت آلمان به آنان اولویت میدهد.
در پاسخ این سوال که چرا در خاورمیانه دخالت مذهب (اسلام) در سیاست روا میباشد، ولی در اروپا و امریکا مذاهب مختلف مانند کلیسای کاتولیک و پروتستان حق دخالت مستقیم در سیاست را ندارد؟ تنها به پیشرفت انسانگرایی در اروپا و امریکا اشاره و تاکید بر این نکته میشد که «نفت ارزان بدون اسلام» در خاورمیانه وجود نخواهد داشت. یا نفت ارزان یا دموکراسی برای خاورمیانه، نفت ارزان گزینهای میباشد که غرب برای خود انتخاب کرده است.
۱ Bundestag
۲ Bundeskanzler